Znajdowała się w centrum wsi, a powstała w 1805 r. Budynek był drewniany, posiadał dwuspadowy dach. Wchodziło się do niego po schodkach, od strony drogi. Naprzeciwko synagogi (często zwanej bożnicą) mieszkał rabin. Pośród nich znamy Herscha Bleicha (zm. 1911 r., rabinem był 34 lata) oraz Szmuela Arona Mullera (1865-1942) – ostatniego łabowskiego rabina, który zginął z sądeckimi Żydami w obozie zagłady w Bełżcu.
Synagoga powstała staraniem Wolfa Hochhausera. Rodzina ta znacząco przyczyniła się do rozwoju tego miejsca, podobnie jak inne rodziny (Breitkopfów, Hollanderów) oraz pozostałe z okolicznych wsi. Synagoga została odnowiona w 1832 r. staraniem rodziny fundatora. Wówczas w budynku ulokowano babiniec, który był przeznaczony dla kobiet. Z opracowań historycznych wynika, że miejscowi Żydzi wykupywali sobie miejsca w domu modlitwy. W czasie II wojny światowej budynek synagogi został rozebrany z rozkazu okupanta niemieckiego.
Synagóga v Łabowej
Objekt sa nachádzal v strede obce a bol postavený v r. 1805. Stavba bola drevená so sedlovou strechou. Vchádzalo sa do nej po schodoch zo strany cesty. Pred synagógou (často nazývanej svätyňa) býval rabín. Spomedzi nich poznáme Herscha Bleicha (zomrel v r. 1911, rabínom bol 34 rokov) a Samuela Arona Mullera (1865-1942) – posledného rabína z Łabówa, ktorý zomrel so Židmi z Noweho Sącza vo vyhladzovacom tábore v Bełżci.
Synagógu dal postaviť Wolf Hochhauser. Táto rodina sa významnou mierou zaslúžila o rozvoj tohto miesta, podobne ako ďalšie rodiny (Breitkopfovcov, Hollandercov) a pozostalí z okolitých obcí. Synagóga bola renovovaná v r. 1832 vďaka úsiliu rodiny zakladateľa. Vtedy sa v budove nachádzal babinec, ktorý bol určený pre ženy – ženská galéria. Z historických štúdií vyplýva, že si miestni Židia miesta v modlitebni kupovali.
Počas 2. Svetovej vojny bola budova synagógy na príkaz nemeckých okupantov zbúraná.