Synagóga v Starej Ľubovni bola pravdepodobne postavená buď v roku 1914 alebo bola postavená v medzivojnovom období v rozmedzí rokov 1920 až 1930. Jednalo sa najskôr o jednoduchú dvojpodlažnú budovu tradičnými rozmermi väčšieho meštiackeho domu so menšou sedlovou strechou. Mury synagógy mali členitý atikový charakter opakovaný po všetkých štyroch stranách. Rozmery synagógy boli podla Barkányho 14,5m x 10m. Na čelnej východnej strane a nachádzal hebrejský nápis a nad ním aj dvojitá tabula, ktorá znázorňovala desatoro Božích prikázaní. Synagóga bola zničená po Druhej svetovej vojne.

Typológia synagógy: synagóga typu priemyselnej haly

Hlavný rabín: Izidor Friedmann (1933) a Moric (Moše) Rosenberg


ŽNO Stará Ľubovňa

Prvé záznamy o pobyte židov v Starej Ľubovni pochádzajú už z konca 17. storočia, pričom tak ako aj v iných mestách, pobyt židov bol prechodný. Väčšie počty sa však evidujú začiatkom 19. storočia, pričom od roku 1830 už počet obyvateľov datujeme v desiatkach a neskôr i v stovkách, avšak maximálne 354 počet členov obce ako to udáva súpis z roku 1930. Presný dátum založenia Židovskej náboženskej obce v Starej Ľubovni nevieme, avšak sa predpokladá, že to mohlo byť niekedy v polovici 19. storočia, keď počet členov presiahol stovku a ďalej rástol. Aj v tomto prípade ŽNO Stará Ľubovňa združovala židov z okolitých obcí a avšak patrila pod rabinát Huncovce. Po roku 1880, keď už počet členov sa pohyboval okolo 200 bol v židovskej obci zriadený vlastný rabinát. Obdobie deportácii počas Slovenského štátu tvrdo zasiahlo ŽNO v Starej Ľubovni, po postupných deportáciách v máji 1942 boli odvlečené celé rodiny do koncentračných táborov. PO vojne sa časť židov približne 50 vrátila, no neskôr sa väčšina vysťahovala do zahraničia a tak ŽNO v Starej Ľubovni zanikla.


GWŻ (Gmina Wyznaniowa Żydowska) Stará Ľubovňa (Stara Lubowla)

Pierwsza pisemna wzmianka  dotycząca pobytu Żydów w Starej Lubowli (Stará Ľubovňa) pojawiają się już od końca XVII wieku, przy czym tak jak to miało miejsce w innych miastach, pobyt Żydów był tymczasowy. Tym niemniej większe ilości Żydów odnotowano już na początku XIX wieku, przy czym od 1830 roku liczba mieszkańców żydowskiej gminy wyznaniowej jest już liczona w dziesiątkach osób a później już jest liczona w setkach osób, nie mniej jednak gmina liczy maksymalnie 354 osób a tak to jest odnotowane w rejestrze/spisie z 1930 roku..Co prawda nie jest nam znana dokładna data powstania żydowskiej gminy wyznaniowej, tym niemniej przypuszcza się, że gmina została założona tak około – w połowie XIX wieku, kiedy liczba członków gminy przekroczył 100 osób a co więcej ta liczba stale rosła. Przy czym trzeba nadmienić, że do żydowskiej gminy wyznaniowej Stará Ľubovňa, należeli Żydzi z okolicznych wsi. Jednakże należy podkreślić, że żydowska gmina wyznaniowa Stará Ľubovňa podlegała pod względem prawnym rabinatowi Huncovce. Po roku 1880, kiedy ilość członków gminy oscylowała około 200 osób, wtedy w żydowskiej gminie wyznaniowej utworzono własny niezależny rabinat.  Deportacje, które miały miejsce podczas istnienia państwa słowackiego, w sposób tragiczny dotknęły się żydowskiej gminy wyznaniowej w Starej Lubowli. Po kolejnych następujących po sobie deportacjach w maju 1942 roku, zostały do słowa uprowadzone do obozów koncentracyjnych całe rodziny. Po zakończeniu drugiej wojny światowej, część członków żydowskiej gminy wyznaniowej – ci co przeżyli Zagładę – powrócili w liczbie około 50 osób do Starej Lubowli. Jednakże, w późniejszym okresie większość z ocalałych członków gminy wyjechała za granicę a co za tym idzie, siłą rzeczy, żydowska gmina wyznaniowa w Starej Lubowli przestała istnieć.

Synagóga Stará Ľubovňa (chassidic)