Synagóga bola postavená pravdepodobne v rozmedzí konca 19. a zač. 20. stor. Pomerne väčší, ale architektonicky jednoduchý vidiecky drevený dom, pravdepodobne inšpirovaný inými sakrálnymi stavbami na geografickom území severného východného Slovenska.
Typológia synagógy: synagóga typu dreveného sedliackeho domu
ŽNO Ľubotín
ŽNO Ľubotín patrila medzi obce s väčším počtom prítomných židov, čo tvorilo niekoľko židovských rodín, keďže mali vlastnú synagógu a mikve. Okolo roku 1920 židovskú obec evidujeme vo zväzku obcí patriacich pod rabinát v obci Čirč. Obdobie deportácii počas Slovenského štátu však tvrdo zasiahlo ŽNO v Ľubotíne a židia boli v transportoch spolu s ostatnými z okresu Stará Ľubovňa deportovaný do koncentračných táborov. Po vojne rovnako ako aj inde ŽNO v Ľubotíne.
GWŻ (Gmina Wyznaniowa Żydowska) Ľubotín
Żydowska gmina wyznaniowa Ľubotín należała do tych wsi, gdzie żyła stosunkowo wielka liczba Żydów, czyli gminę tworzyło kilka rodzin żydowskich, które były w posiadaniu własnej, samodzielnej synagogi oraz posiadała własną mykwę. Przybliżnie około 1920 roku, żydowską gminę wyznaniową Ľubotín odnotowujemy w rejestrze związku gmin, które podlegały pod względem prawnym rabinatowi mający swoją siedzibę we wsi Čirč. Deportacje, które miały miejsce podczas istnienia państwa słowackiego, w sposób tragiczny dotknęły się żydowskiej gminy wyznaniowej we wsi Ľubotín – albowiem Żydzi ze wsi Ľubotín wraz z żydowskimi rodzinami, które mieszkały na obszarze okręgu Stara Lubowla – zostali wszyscy razem deportowani do obozów koncentracyjnych. Po zakończeniu drugiej wojny światowej, tak jak to miało miejsce gdzie indziej, żydowska gmina wyznaniowa we wsi Ľubotín przestała istnieć.