Dziś trudno zlokalizować dokładnie, gdzie się znajdowała przy kamienicy. Być może została zbudowana na podwórzu. W domu modlitwy ceremoniom przewodził rebe Benzion Unger. Tutaj także mieszkał. Urodził się w 1885 r. i prawdopodobnie podzielił los całej społeczności żydowskiej – zginął w Bełżcu w 1942 r. Podobnie jego żona Debora. Ungerowie byli znaną rodziną rabinów. Jeden z nich był rabinem dla dzielnicy Piekło.

Bet ha-midrasz, czyli bożnicę z miejscem do studiowania Tory, wybudował rebe Mordechaj Unger, ojciec Benziona. Przy Pijarskiej 17 modlili się pobożni chasydzi. Jak wspominał sądecki Żyd Faivel Levinson, w szabaty odwiedzało bożnicę około 100 chasydów. Byli to głównie średniozamożni kupcy i właściciele sklepów.

Po wysiedleniu rodzin żydowski do getta bożnica przestała istnieć. 


Svätyňa Ungera v Novom Saczi – Pijarska ul. 17 

Dnes je ťažké presne lokalizovať, kde sa vedľa činžiaku svätyňa nachádzala. Možno bola postavená vo dvore. V modlitebni obrady viedol Rebbe Benzion Unger. Tu aj býval. Narodil sa v r. 1885 a pravdepodobne zdieľal osud celej židovskej komunity – zomrel v r. 1942 v Bełżci. Podobne aj jeho manželka Debora. Ungerovci boli slávnym rabínskym rodom. Jeden z nich bol rabínom pre štvrť „Peklo“. 

Bejt ha-midraš, miesto na štúdium Tóry vo svätyni, dal postaviť Reb Mordechaj Unger, Benzionov otec. Pobožní chasidi sa modlili na Pijarskej ulici 17. Ako spomínal Faivel Levinson, Žid z Noweho Sącza, počas sabatov navštevovalo svätyňu asi 100 chasidov. Boli to najmä obchodníci zo strednej vrstvy a majitelia obchodov. 

Po vysídlení židovských rodín do geta svätyňa prestala existovať. 

Bożnica Ungera w Nowym Sączu – ul. Pijarska 17